Gotowy jest, opracowany przez Unique Work, projekt „Modelu koordynowanej opieki zdrowotnej dla chorych na łuszczycę plackowatą (KOS-PSO)”, który powstał z inicjatyw grupy roboczej w składzie: prof. Witold Owczarek, prof. Joanna Narbutt, prof. Adam Reich oraz dr Jakub Gierczyński. Założeniem programu jest skoncentrowanie działań na rzeczywistych potrzebach zdrowotnych pacjentów chorych na łuszczycę plackowatą objętych opieką lekarzy specjalistów oraz ich realizacja w sposób kompleksowy, ciągły i zintegrowany.
„Zgodnie z założeniami koordynowana opieka zdrowotna dla chorych na łuszczycę plackowatą (KOS-PSO) ma pomóc pacjentom przede wszystkim w uzyskaniu remisji klinicznej dzięki stosowaniu terapii zgodnie z rekomendacjami Polskiego Towarzystwa Dermatologicznego. Pacjenci będą mogli powrócić do pracy, a ich wydajność liczona zmniejszeniem kosztów prezenteizmu wzrośnie. Zmniejszy się również liczba hospitalizacji. Przede wszystkim jednak powstanie sieć wysokospecjalistycznych ośrodków zajmujących się długoterminową opieką nad pacjentami chorymi na łuszczycę plackowatą. Beneficjentami nowego rozwiązania koordynowanej opieki KOS-PSO obok świadczeniodawców NFZ, ZUS i Ministerstwa Zdrowia mają być głównie pacjenci i ich bliskie otoczenie” – ocenia prof. Owczarek, kierownik Kliniki Dermatologii WIM CSK MON, który przewodniczył grupie ekspertów.
Program dedykowany jest dla podmiotów udzielających świadczeń w ramach kontraktu z NFZ. Podmiotem prowadzącym KOS-PSO będą placówki leczące pacjentów na łuszczycę plackowatą w postaci umiarkowanej i ciężkiej w ramach programu lekowego leczenia biologicznego. Model koordynowanej opieki zakłada między innymi, że: ośrodki zintegrowanej opieki powinny być zlokalizowane w obrębie wielospecjalistycznego szpitala, co ma zapewnić dostateczną ilość porad oraz umożliwić szybki dostępu do koniecznych procedur diagnostycznych/obrazowych i możliwości hospitalizacji. W przypadku hospitalizacji pacjenta z łuszczycą plackowatą w szpitalu spoza ustanowionej listy ośrodków referencyjnych, powinna istnieć możliwość konsultacji w ośrodku referencyjnym, realizującym zintegrowany model szpitalnej opieki nad chorymi na łuszczycę plackowatą.
Zespół pracujący w specjalistycznym ośrodku, który powinien składać się z co najmniej trzech lekarzy dermatologów i co najmniej dwóch pielęgniarek, doświadczonych w opiece i edukacji pacjentów chorych na łuszczycę plackowatą. Ponadto w skład zespołu powinni wchodzić inni specjaliści, m.in.: reumatolog, kardiolog, dietetyk, psycholog kliniczny oraz pracownik administracyjny. W ośrodku musi być prowadzona baza danych pacjentów, z uwzględnieniem leczenia biologicznego.
Czas oczekiwania na pierwszą wizytę w ośrodku zintegrowanej opieki nie powinien przekraczać 8 tygodni od momentu wystawienia skierowania przez lekarza specjalistę/POZ pacjentowi z rozpoznaniem łuszczycy plackowatej o przebiegu umiarkowanym i ciężkim zaś w przypadku znacznego zaostrzenia pacjent powinien być przyjęty w trybie pilnym.
„Oczywiście wdrożenie tego modelu wymaga także wyedukowania lekarzy, przede wszystkim tych rodzinnych, co już zaczęliśmy robić” – wyjaśnia prof. Joanna Narbutt, Krajowa Konsultant w dziedzinie dermatologii i wenerologii. – „Trwają także rozmowy z ośrodkami oraz Ministerstwem Zdrowia, które zainteresowało się tym projektem. Jestem dobrej myśli”.
Jak wynika z raportu „Ocena całkowitych społeczno-ekonomicznych kosztów występowania łuszczycy i łuszczycowego zapalenia stawów z perspektywy gospodarki państwa”, konsekwencją utraty PKB związanej z łuszczycą i artropatiami była strata potencjalnych dochodów funduszy publicznych w wysokości 2,3 mld złotych w 2016 roku i 2,5 mld zł w 2017 roku na skutek obniżenia się dochodów podatkowych i składek na ubezpieczenia społeczne, w tym na ubezpieczenia zdrowotne.
Łuszczyca jest przewlekłą zapalną chorobą skóry dotyczącą około 1-3% ogólnej populacji, z równą częstością występująca u kobiet i mężczyzn. Choroba może pojawić się w każdym wieku – u dzieci, kobiet i mężczyzn w wieku rozrodczym, a nawet osób w wieku podeszłym. Zmiany chorobowe występują najczęściej na wyprostnych powierzchniach łokci i kolan, w okolicy kości krzyżowej, na pośladkach, na owłosionej skórze głowy oraz skórze stóp i dłoni. Ocenia się, że u około 5-30% pacjentów z łuszczycą rozwija się łuszczycowe zapalenie stawów.
