Atezolizumab firmy Roche stosowany w skojarzeniu z nab-paklitakselem został zatwierdzony przez Komisję Europejską w leczeniu przerzutowego, potrójnie ujemnego raka piersi z obecnością ekspresji PD-L1. Podstawą zatwierdzenia było badanie fazy III IMpassion130, w którym wykazano, że to skojarzenie poprawia rezultaty leczenia.
Firma Roche poinformowała, że Komisja Europejska zatwierdziła produkt atezolizumab w połączeniu z chemioterapią (nab-paklitakselem) w celu leczenia nieoperacyjnego, miejscowo zaawansowanego lub przerzutowego, potrójnie ujemnego raka piersi (TNBC) u osób dorosłych, u których guz wykazuje ekspresję PD-L1 i które wcześniej nie otrzymywały chemioterapii w ramach leczenia choroby przerzutowej.
„Po wielu latach starań mamy dziś przyjemność ogłosić, że w Europie dostępna jest pierwsza terapia dla chorych na przerzutowego potrójnie ujemnego raka piersi z obecnością ekspresji PD-L1. Zatwierdzenie na szczeblu europejskim terapii z wykorzystaniem leku atezolizumab to znaczący krok naprzód w leczeniu tego agresywnego nowotworu, ponieważ w tym obszarze mamy do czynienia z istotną, niezaspokojoną potrzebą medyczną” – podkreśla cytowana w komunikacie Sandra Horning, dyrektor ds. medycznych i kierownik globalnego działu rozwoju produktów w firmie Roche.
To zatwierdzenie opiera się na wynikach badania fazy III IMpassion130. Wyniki dotyczące czasu przeżycia wolnego od progresji (PFS) dowiodły statystycznie istotnych korzyści atezolizumabu w skojarzeniu z nab-paklitakselem.
Obecnie prowadzonych jest siedem badań fazy III poświęconych atezolizumabowi w leczeniu potrójnie ujemnego raka piersi, w tym dotyczących wczesnych i zaawansowanych stadiów choroby.
Rak piersi to najczęstszy nowotwór u kobiet, który jest co roku rozpoznawany u ponad 2 milionów kobiet na całym świecie. TNBC odpowiada za około 15% wszystkich nowotworów piersi i wśród kobiet poniżej 50. roku życia występuje częściej niż inne postaci raka piersi. Jest definiowany poprzez brak ekspresji receptorów dla estrogenu, progesteronu i brak ekspresji i/lub amplifikacji HER2, które to receptory mogłyby stanowić cel terapii. U pacjentek z przerzutowym TNBC występuje na ogół szybka progresja i krótszy OS w porównaniu z innymi podtypami raka sutka.
