Zarządzenia Prezesa NFZ nie są źródłem prawa powszechnie obowiązującego, ale mimo to przekładają się w niezwykle istotny sposób na funkcjonowanie sytemu opieki zdrowotnej i dostępność do świadczeń zdrowotnych. Tym samym opublikowane przez NFZ Zarządzenie Nr 72/2021/DGL z dnia 21.04.2021 r. w sprawie określenia warunków zawierania i realizacji umów w rodzaju leczenie szpitalne w zakresie chemioterapia oraz Zarządzenie Nr 80/2021/DSOZ z dnia 30.04.2021 r. zmieniającego zarządzenie w sprawie szczegółowych warunków umów w systemie podstawowego szpitalnego zabezpieczenia, poza faktem, że narzucają zmiany od 1 kwietnia 2021 r. (w tym przypadku niestety prawo działa wstecz), to wywołują potężny chaos rozliczeniowy i organizacyjny w podmiotach leczniczych – piszą w swoim stanowisku Pracodawcy RP.
Świadczeniodawcy zostali zobowiązani do usunięcia dotychczasowych sprawozdań dot. świadczeń z chemioterapii, korekty faktur i zwrotu środków finansowych, także z tytułu kosztów zastosowanych w trakcie chemioterapii leków. Dodatkowo odebrano świadczeniodawcom prawa do korzystania ze współczynnika korygującego 1,2, który obowiązywał od 2018 r. i był próbą rekompensaty strat generowanych przez podmioty lecznicze w związku z arbitralną decyzją obniżającą o 30% wycenę świadczeń w chemioterapii wprowadzoną od początku 2015 r. wraz z wejściem „pakietu onkologicznego”. Odebranie prawa do korzystania z tego współczynnika naraża podmioty lecznicze na wielomilionowe straty finansowe z tytułu realizacji leczenia onkologicznego. Zapewne nie są to działania, które wpisują się w zapowiadane wsparcie chorych na nowotwory. Dzisiaj dodatkowo w sytuacji ogromnych potrzeb zdrowotnych, w tym onkologicznych, będących skutkami pandemii SARS-CoV-2, konieczne jest zupełnie inne potraktowanie świadczeniodawców.
Nadzór nad działalnością Narodowego Funduszu Zdrowia, stosując kryterium legalności, rzetelności i celowości, sprawuje Minister właściwy do spraw zdrowia, który bada decyzje podejmowane przez Prezesa Funduszu i stwierdza ewentualnie ich nieważność, w całości lub w części, w przypadku gdy naruszają one prawo lub prowadzą do niewłaściwego zabezpieczenia świadczeń opieki zdrowotnej.