Zniesiono bariery w leczeniu chorych z NZJ

Pacjenci z nieswoistymi zapaleniami jelit (NZJ): z chorobą Leśniowskiego Crohna i wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego doczekali się zniesienia zapisów w programach lekowych ograniczających ich leczenie do dwóch lat. „Nie możemy w to uwierzyć ale udało się !!! Wspólnymi siłami wraz z EuropaColon Polska, Stowarzyszenie „Apetyt na Życie”, Polskie Towarzystwo Wspierania Osób z NZJ „J-elita” wywalczyliśmy dla Was NIEOGRANICZONE CZASOWO LECZENIE BIOLOGICZNE ? ? ? !!!” – napisało Stowarzyszenie Osób z Nieswoistymi Zapaleniami Jelit Łódzcy Zapaleńcy na swoim profilu na Facebooku.

Zmiana została wprowadzona w projekcie styczniowej listy refundacyjnej. Znalazł się tam bowiem zapis: „Określenie czasu leczenia w programie
(…)
1) Infliksymab
a) terapia indukcyjna:6 tygodni;
b) Leczenie podtrzymujące infliksymabem powinno trwać aż do momentu stwierdzenia braku odpowiedzi na leczenie
Ocena zasadności kontynuacji leczenia powinna być przeprowadzona co najmniej raz na 12 miesięcy w oparciu
o wskaźnik CDAI lub PCDAI
2) Adalimumab
a) terapia indukcyjna: 12 tygodni;
b) leczenie podtrzymujące adalimumabem powinno trwać aż do momentu stwierdzenia braku odpowiedzi na leczenie (w tym również stwierdzenie konieczności wykonania zabiegu chirurgicznego związanego z chorobą)
Ocena zasadności kontynuacji leczenia powinna być przeprowadzona co najmniej raz na 12 miesięcy
w oparciu o wskaźnik CDAI lub PCDAI.
3) Ustekinumab
a) terapia indukcyjna: 8 tygodni;
b) leczenie podtrzymujące ustekinumabem powinno trwać aż do momentu stwierdzenia braku odpowiedzi na leczenie.
Ocena zasadności kontynuacji leczenia powinna być przeprowadzona co najmniej raz na 12 miesięcy w
oparciu o wskaźnik CDAI.
4) Wedolizumab
a) terapia indukcyjna: 10 tygodni;
b) leczenie podtrzymujące wedolizumabem powinno trwać aż do momentu stwierdzenia braku odpowiedzi na leczenie. Ocena zasadności kontynuacji leczenia powinna być przeprowadzona co najmniej raz na 12 miesięcy w oparciu o wskaźnik CDAI”.

Porównaj: Dobra wiadomość dla chorych z NZJ. Znikną bariery w leczeniu

Walka o zniesienie tych barier trwała kilka lat. „Ograniczanie czysto administracyjne terapii biologicznej dla polskich pacjentów oznaczało, że po jej zakończeniu choroba powracała ze zdwojoną siłą. Po raz drugi włączony ten sam lek może już nie zadziałać, bo wytworzone zostały przeciwciała. To było czyste marnowanie środków” – podkreśla Iga Rawicka, prezes Fundacji EuropaColon Polska (pisaliśmy o tym ostatnio m.in. Chorzy z NZJ wciąż czekają na zniesienie barier w leczeniu).

Nieswoiste zapalenia jelit (NZJ) to choroby zapalne przewodu pokarmowego o przewlekłym charakterze, rozwijające się w jelicie cienkim lub grubym. Za najczęstsze w tej grupie uważa się wrzodziejące zapalenie jelita grubego (WZJG) oraz chorobę Leśniowskiego-Crohna. Szczyt zachorowań na NZJ przypada w młodym wieku, czyli między 15. a 35. rokiem życia, ale zapadają na nie również małe dzieci jak i osoby starsze. Szacuje się, że w Polsce na NZJ choruje nawet do 50 000 osób, w tym 10 000 – 15 000 na chorobę Leśniowskiego-Crohna i 35 000 – 40 000 na wrzodziejące zapalenie jelita grubego1. Leczenie NZJ zależy od stopnia nasilenia objawów. W przypadku, gdy leczenie klasycznymi lekami jest niewystarczające, konieczna jest intensyfikacja terapii. Taką możliwość stwarzają leki biologiczne dostępne w programach lekowych.

ISBzdrowie o sprawie pisało kilkakrotnie: Chorzy z NZJ apelują o zniesienie barier w leczeniu biologicznym

zdjęcie Fundacji Teraz Wy z kampanii o NZJ „Tak jak ty”.