Rośnie zachorowalność na cukrzycę

rozsypany cukier, łyżeczka

W Polsce mamy ponad 3 miliony osób zmagających się z cukrzycą, a prognozy wskazują, że chorych będzie przybywało. Od typu cukrzycy zależą możliwości diagnostyki i leczenia. Tegorocznym obchodom Światowego Dnia Cukrzycy towarzyszy hasło Cukrzyca: znaj ryzyko, bądź odpowiedzialny!

Światowy Dzień Cukrzycy obchodzony jest 14 listopada, w rocznicę urodzin odkrywcy insuliny, Fredericka Bantinga. Święto zostało ustanowione przez Międzynarodową Federację Diabetologiczną przy wsparciu organizacji pacjentów oraz licznych ekspertów. W grudniu 2006 roku Zgromadzenie Ogólne ONZ ogłosiło rezolucję na rzecz walki ze zgubnymi skutkami cukrzycy na świecie.

Jak wskazują dane, 1 na 10 dorosłych osób na świecie choruje na cukrzycę, z czego około 90% z nich ma rozpoznaną cukrzycę typu 2 . Minione lata uwypukliły narastający problem z chorobą cukrzycową, która uruchamia reakcję łańcuchową innych chorób, także w Polsce tą chorobę diagnozuje się u coraz młodszych osób.

Wyróżniamy cukrzycę typu 1 i 2, jednak warto pamiętać, że istnieje także cukrzyca typu 3, cukrzyca ciążowa i inne, rzadziej występujące typy. Każdy typ w inny sposób alarmuje organizm o rozwijającej się chorobie oraz wymaga różnego rodzaju leczenia.

Cukrzyca typu 1
• Zwana jest także cukrzycą młodzieńczą, gdyż jej pierwsze objawy występują właśnie u dzieci, młodzieży lub młodych dorosłych, jednak choroba utrzymuje się do końca życia. Szczyty zachorowania można zauważyć u dzieci między 10 a 16 rokiem życia oraz rzadziej między 16 a 30 r.ż.
• Nieznane są dokładne przyczyny rozwoju choroby – wskazuje się na uwarunkowania genetyczne oraz uszkodzenie trzustki w wyniku niszczenia komórek beta, które są odpowiedzialne za produkcję insuliny.
• Objawy zazwyczaj występują nagle, często można zauważyć nadmierne spożywanie płynów, wzmożone oddawanie moczu, znaczną utratę masy ciała oraz męczliwość i senność.

Cukrzyca typu 2
• To najczęściej występujący na świecie typ cukrzycy. Na jej rozwój mają wpływ dwa czynniki: genetyczny (czyli niemodyfikowalny) oraz otyłość związana ze stylem życia (jako czynnik modyfikowalny). Zwykle dotyczy osób dojrzałych i starszych.
• Choroba postępuje stopniowo, co ma związek z produkcją i wydzielaniem insuliny oraz insulinoopornością, czyli nadmierną pracą trzustki, a w późniejszym przebiegu jej upośledzonej funkcji.
• Na początku choroba nie daje objawów, dlatego kluczem do zdrowia są badania profilaktyczne – stężenia glukozy na czczo. Wraz z rozwojem choroby zauważa się wzmożone pragnienie, zmęczenie, częstsze infekcje, w tym układu moczowo-płciowego oraz trudno gojące się rany.

Cukrzyca typu 3
• Ten typ cukrzycy zwany jest wtórnym, gdyż powstaje w wyniku chorób prowadzących do uszkodzenia trzustki lub insulinooporności.
• Do rozwoju cukrzycy typu 3 dochodzi w wyniku przebytych chorób, takich jak: choroba Cushinga, problemy z drogami żółciowymi, przewlekłym zapaleniem trzustki oraz jej uszkodzeniem. Do najczęstszych przyczyn przewlekłego zapalenia trzustki należy długotrwałe nadużywanie alkoholu, przewlekła niewydolność nerek, nadczynność przytarczyc oraz palenie tytoniu.

Rozwój medycyny spowodował, że mamy możliwości realizowania wczesnej diagnostyki samej cukrzycy oraz chorób wynikających z powikłań cukrzycowych. Sama choroba to początek reakcji łańcuchowej, która uruchamia problemy m.in. z sercem, a także z nerkami. „Cukrzyca to bardzo groźna choroba, której nie wolno ignorować ani bagatelizować. Ruch, zdrowe odżywianie, ale także dostępność do nowoczesnych terapii – to wszystko wpisuje się w tegoroczne hasło „Cukrzyca: znaj ryzyko, bądź odpowiedzialny!” – podkreśla Anna Śliwińska, prezes Polskiego Stowarzyszenia Diabetyków. – „Obserwujemy ogromny skok, jeśli chodzi o refundowane terapie, ale także wiemy, że nie wszystkie leki są obecnie dostępne dla wszystkich pacjentów. Czekamy aż flozyny powrócą na listy refundacyjne, bo wiemy, że w całościowy sposób zabezpieczają pacjentów w 3 wskazaniach: cukrzycy, niewydolności serca oraz w przewlekłej chorobie nerek” – dodaje.