• Shingrix, szczepionka przeciw półpaścowi i neuralgii popółpaścowej, rekombinowana z adiuwantem, otrzymała pozytywną decyzję refundacyjną Ministra Zdrowia.
• Od 1 stycznia 2024 r. preparat będzie dostępny w aptekach z odpłatnością 50% dla pacjentów w wieku 65 lat i starszych o zwiększonym ryzyku zachorowania na półpasiec.
Zgodnie z decyzją Ministra Zdrowia, od 1 stycznia 2024 r. ze szczepionki Shingrix stosowanej w profilaktyce półpaśca i neuralgii półpaścowej, z poziomem odpłatności 50%, będą mogli skorzystać pacjenci w wieku 65 lat i starsi o zwiększonym ryzyku zachorowania na półpasiec tj. z: przewlekłą chorobą serca, przewlekłą chorobą płuc, cukrzycą, przewlekłą niewydolnością nerek, wrodzonym lub nabytym niedoborem odporności, uogólnioną chorobą nowotworową, zakażeniem wirusem HIV, chorobą Hodgkina, jatrogenną immunosupresją, białaczką, szpiczakiem mnogim, przeszczepem narządu litego, reumatoidalnym zapaleniem stawów, łuszczycą, łuszczycowym zapaleniem stawów, nieswoistym zapaleniem jelit, zesztywniającym zapaleniem stawów kręgosłupa, stwardnieniem rozsianym, toczniem układowym.
Według szacunków ekspertów klinicznych półpasiec to choroba, na którą narażonych może być nawet ponad 90% dorosłych Polaków powyżej 50. roku życia. Jest wywoływana przez wirusa Varicella zoster i może pojawić się u każdej osoby, która przebyła ospę wietrzną. Obok widocznych na skórze zmian chorobowych, zachorowanie na półpasiec wiąże się z ryzykiem wystąpienia powikłań, jak np. neuralgia popółpaścowa, powikłania w obrębie oka po półpaścu ocznym, powikłania mózgowo-naczyniowe i sercowo-naczyniowe (np. udar, zawał) oraz neurologiczne (np. aseptyczne zapalenie opon mózgowych, zapalenie mózgu lub porażenie nerwu twarzowego). Najistotniejszym czynnikiem ryzyka zachorowania na półpasiec jest wiek. Ponadto, w grupie ryzyka są również osoby z niedoborami odporności.
Najlepszą formą profilaktyki są szczepienia ochronne. Na polskim rynku dostępna jest szczepionka rekombinowana z adiuwantem, o potwierdzonym profilu skuteczności i bezpieczeństwa, którą można zastosować m.in. u osób z zaburzeniami odporności. Szczepionka składa się z rekombinowanego antygenu i systemu adiuwantowego, który ma za zadanie wzmacniać odpowiedź odpornościową.
Szczepionka Shingrix jest przeznaczona do stosowania w profilaktyce półpaśca (łac. herpes zoster, HZ) oraz neuralgii popółpaścowej (ang. post-herpetic neuralgia, PHN) u osób dorosłych w wieku 50 lat i starszych oraz u osób w wieku 18 lat i starszych o zwiększonym ryzyku zachorowania na półpasiec.
„Profilaktyka zdrowotna to kluczowy element na drodze do zdrowszego społeczeństwa, niezależnie od wieku. Szczepienia ochronne są najprostszym i skutecznym sposobem ograniczania, a nawet całkowitej eliminacji wielu chorób zakaźnych oraz ich skutków. Z ogromną radością przyjmujemy pozytywną decyzję Ministra Zdrowia dla refundacji szczepionki przeciwko półpaścowi w grupie pacjentów, którzy szczególnie potrzebują tej ochrony. Jest to już kolejna szczepionka na liście leków refundowanych dedykowana osobom dorosłym i cieszymy się, że Ministerstwo Zdrowia konsekwentnie podejmuje decyzje mające na celu zapewnienie jak najlepszej opieki i ochrony zdrowia seniorów. Mamy nadzieję, że jest to pierwszy krok na drodze do udostępnienia profilaktyki przeciwko półpaścowi i neuralgii popółpaścowej jak najszerszej grupie osób” – podkreśla Krzysztof Kępiński, Dyrektor Relacji Zewnętrznych w firmie GSK.
Półpasiec jest wywoływany przez reaktywację wirusa Varicella zoster (VZV – wirus ospy wietrznej i półpaśca) – tego samego, który wywołuje ospę wietrzną przy pierwszym kontakcie. VZV pozostaje w układzie nerwowym w postaci uśpionej (latentnej), jednak po latach może nastąpić jego reaktywacja, która objawia się jako półpasiec . Wraz z wiekiem, komórki układu odpornościowego tracą zdolność silnej i skutecznej odpowiedzi swoistej wobec VZV, co przekłada się na większe ryzyko rozwoju półpaśca.
Charakterystyczne objawy półpaśca to jednostronna, pęcherzykowa wysypka na rumieniowym podłożu, najczęściej zlokalizowana w obrębie tułowia, rzadziej na twarzy lub kończynach. Wykwity na skórze są bolesne i mogą pozostawić po sobie przebarwienia i blizny . Pacjenci często opisują ból towarzyszący półpaścowi jako piekący, palący, kłujący lub przypominający porażenie prądem. Intensywny ból może się utrzymywać kilka miesięcy, a nawet lat i jest określany jako neuralgia popółpaścowa. Neuralgia popółpaścowa (PHN) jest najczęstszym powikłaniem półpaśca, jest to ból neuropatyczny, utrzymujący się powyżej 3 miesięcy od wystąpienia objawów na skórze. Neuralgia popółpaścowa może dotyczyć 5-30% pacjentów, a ryzyko jej wystąpienia zwiększa się wraz z wiekiem. U części pacjentów ból jest tak intensywny, że wymaga specjalistycznego leczenia i uśmierzania silnymi lekami przeciwbólowymi.
Nawet do 25% przypadków półpaśca to półpasiec oczny, który może się wiązać z powikłaniami w postaci pogorszenia lub nawet utraty wzroku.
Półpasiec uszny obejmuje okolicę małżowiny usznej, przewodu słuchowego zewnętrznego oraz błony bębenkowej. Wśród możliwych powikłań tej postaci wymienia się porażenie nerwu twarzowego oraz przejściową lub nawet trwałą utratę słuchu.
Przewiduje się, że częstość występowania półpaśca, a w konsekwencji PHN, będzie rosnąć ze względu na starzenie się populacji oraz rosnącą liczbę chorób osłabiających układ odpornościowy związanych z wiekiem.
