Według aktualnych danych około 1/3 pacjentów przyjmowanych do szpitala jest niedożywiona, a leczenie tej grupy jest średnio trzykrotnie droższe w porównaniu z osobami, które trafiają do szpitala w prawidłowym stanie odżywienia. Oprócz dodatkowych kosztów terapii powodowanych niedożywieniem, 3,4-krotnie zwiększa się śmiertelność wewnątrzszpitalna, a hospitalizacja trwa średnio niemal dwa razy dłużej.
Ryzyko niedożywienia może dotyczyć nawet 20 mln osób w Unii Europejskiej, co w przypadku pacjentów może wiązać się z wieloma konsekwencjami takimi jak: negatywna reakcja na leczenie, odroczenie terapii, zaburzony proces gojenia ran, dłuższy pobyt w placówce leczniczej czy konieczność ponownej hospitalizacji. Nieprawidłowy stan odżywienia negatywnie wpływa na funkcje układu odpornościowego poprzez zwiększenie ryzyka wystąpienia infekcji oraz ponad trzykrotnie wyższe ryzyko zgonu.
Mając na uwadze powyższe, można stwierdzić, że leczenie żywieniowe odgrywa ogromną rolę w procesie terapeutycznym – od momentu diagnostyki i przygotowania pacjenta do terapii (prehabilitacja), poprzez hospitalizację, do momentu zakończenia rekonwalescencji. Wdrożenie leczenia żywieniowego może przyczynić się do szybszego powrotu do zdrowia oraz znacząco poprawić skuteczność terapii.
Leczenie żywieniowe to nie tylko prawidłowa dieta. To kompleksowe podejście do żywienia, które ma na celu utrzymanie lub poprawę odżywienia pacjenta. Polega na doborze składników odżywczych, dostosowanych do stanu klinicznego oraz indywidualnych potrzeb chorego. Leczenie żywieniowe odgrywa kluczową rolę w terapii chorób przewlekłych takich jak: cukrzyca, choroby układu krążenia, nowotwory, choroby jelit, choroby neurologiczne, choroby płuc, a także alergie i nietolerancje pokarmowe. Prawidłowy stan odżywienia pozytywnie wpływa na skuteczność procesu terapeutycznego.
Wczesna identyfikacja niedożywienia i skuteczne wdrożenie leczenia żywieniowego to konieczne działania, które mogą przynieść szpitalom realne oszczędności poprzez zmniejszenie ryzyka wystąpienia powikłań takich jak: reoperacje, rehospitalizacje, zakażenia infekcyjne czy zaburzony proces gojenia ran. Ponadto, leczenie żywieniowe wspomaga rekonwalescencję, jednocześnie zmniejszając całkowite koszty terapii nawet o 36%. Bezpośredni wpływ na redukcję wydatków ponoszonych przez placówki medyczne mają m.in.: brak konieczności ponownej hospitalizacji, leczenie konsekwencji niedożywienia, redukcja powikłań infekcyjnych oraz śmiertelności wewnątrzszpitalnej.
